Shkencëtarët janë kthyer pas në kohë për të rindërtuar jetën e “Akullnajës së Ditës së Gjykimit” të Antarktidës, e emërtuar në mënyrë të tillë pasi rënia e saj mund të shkaktojë një rritje katastrofike të nivelit të detit.
Ata kanë zbuluar se akullnaja filloi të tërhiqej me shpejtësi në vitet 1940, sipas një studimi të ri që ofron një pasqyrë alarmante për shkrirjen e ardhshme.
Akullnaja Thwaites në Antarktidën Perëndimore është më e gjera në botë dhe përafërsisht me madhësinë e Floridës. Shkencëtarët e dinin se ajo po shkrinte me një ritëm të përshpejtuar që nga vitet 1970, por për shkak se të dhënat satelitore shkojnë vetëm disa dekada, ata nuk e dinin saktësisht se kur filloi shkrirja e konsiderueshme.
Tani ka një përgjigje për këtë pyetje, sipas një studimi të botuar të hënën në revistën Proceedings of the National Academy of Sciences.
Duke analizuar bërthamat e sedimenteve detare të nxjerra nga poshtë dyshemesë së oqeanit, studiuesit zbuluan se akullnaja filloi të tërhiqej ndjeshëm në vitet 1940, me gjasë të nisur nga një ngjarje shumë e fortë El Niño – një luhatje natyrore klimatike që tenton të ketë një ndikim ngrohjeje.
Që atëherë, akullnaja nuk ka qenë në gjendje të rikuperohet, gjë që mund të pasqyrojë ndikimin në rritje të ngrohjes globale të shkaktuar nga njerëzit, sipas raportit. Ajo që ndodh me Thëaites do të ketë jehonë globale. Akullnaja tashmë kontribuon me 4% të rritjes së nivelit të detit pasi hedh miliarda tonë akull në vit në oqean. Rënia e plotë e tij mund të rrisë nivelin e detit me më shumë se 0.7 metër. Por ai gjithashtu luan një rol jetik në stabilitetin e Akullit të Antarktikut Perëndimor, duke vepruar si një tapë që mban pjesën e madhe të akullit pas saj. Rënia e Thëaites do të minonte stabilitetin e shtresës së akullit, e cila mban mjaftueshëm ujë për të rritur nivelin e detit me të paktën 10 metra, duke shkaktuar përmbytje katastrofike globale.
Gjetjet e studimit përputhen me kërkimet e mëparshme në akullnajën fqinje të Pine Island, një nga rrjedhat më të mëdha të akullit në Antarktidë, që shkencëtarët zbuluan gjithashtu se filloi të tërhiqej me shpejtësi në vitet 1940. Kjo e bën kërkimin të rëndësishëm, tha Julia Ëellner, profesoreshë e asociuar e gjeologjisë në Universitetin e Hjustonit dhe një nga autorët e studimit. Ajo që po ndodh me Thwaites nuk është specifike për një akullnajë, por pjesë e kontekstit më të madh të një klime në ndryshim, tha ajo për CNN.
