Nga rëndësia e shëndetit mendor, tek rritja e pabarazive, tek kriza demografike: ja si kemi ndryshuar dhe çfarë kemi mësuar pas gati dy vitesh Covid.
Pothuajse dy vjet pas fillimit të pandemisë Covid, një artikull nga Forumi Ekonomik Botëror shikon të dhënat më të fundit të IPSOS dhe bën një bilanc të asaj që na ka mësuar kriza shëndetësore dhe si na ka ndryshuar ajo.
1) SHËNDETI MENDOR ËSHTË po aq i rëndësishëm sa shëndeti fizik. Covid-i na ka bërë më të shqetësuar, të dëshpëruar, të stresuar dhe pasojat psikologjike kanë qenë të rënda sidomos tek të rinjtë, më pak të prekur (fizikisht) nga virusi. Fatkeqësisht në Itali jo të gjithë duken të bindur për rëndësinë e mbështetjes psikologjike: ndërsa në Lombardi më në fund është futur figura e psikologut bazë, i cili mbështet mjekun e përgjithshëm, në ligjin e fundit të buxhetit të qeverisë edhe një herë nuk ka gjetur vend amendament për bonusin e psikologut.
2) NE BLEJMË (Pothuajse) GJITHÇKA ONLINE: kemi kaluar nga grumbullimi i majasë dhe letrave higjienike, në mbushjen e boshllëkut të lënë nga kufizimet me mallra luksi, në përballjen me inflacionin e ekzagjeruar (dhe xhepat e lehtësuar). Por nëse është e vërtetë që gjatë një krize zakonet e konsumatorit ndryshojnë disa herë, ka një që ka mbetur: zakoni i blerjeve online.
3) PABARAZITË JANË GJITHËNË TË THELLË: pandemia nuk ka bërë gjë tjetër veçse ka përkeqësuar dallimet e të gjitha llojeve. Te të moshuarit, më të dobët ndaj virusit dhe të rinjtë; midis grave, që duhej të kujdeseshin për fëmijët e tyre (në dëm të punës) dhe burrave; por edhe mes të bardhëve dhe zezakëve dhe muajt e fundit mes vendeve të pasura dhe të varfra, këta të fundit të penalizuar në fushatën e vaksinimit.
4) BËJMË MË PAK FËMIJË: ndryshe nga sa pritej, Covid dhe bllokimet fillestare nuk favorizuan lindjet. Në Itali, në vitin 2021 lindën 12,500 fëmijë më pak se në vitin 2020, kur tashmë u regjistruan 15,000 lindje më pak në 2019. Shkalla e lindjeve në Kinë gjithashtu ka rënë në nivelin më të ulët historik (pavarësisht faktit se qeveria tani ofron stimuj për ata me më shumë se dy fëmijë). Me këtë ritëm, rritja e popullsisë së botës mund të ndalet përpara vitit 2050.
5) JEMI TË IZOLUAR: Covid na ka hequr lirinë për të lëvizur pa shqetësime dhe tani udhëtimet janë bërë aq të komplikuara sa shumë heqin dorë. Jemi bërë më të dashur, dhe jo vetëm kur bëhet fjalë për pushimet, por edhe kur vjen puna për të ndenjur me miqtë apo për të shkuar në restorante – me pak fjalë, për të pasur një jetë shoqërore.
Nëse nga njëra anë izolimi i qytetarëve është pasojë (shpresojmë momentale) e kufizimeve dhe frikës prej muajsh të shkaktuar nga përhapja e koronavirusit, nga ana tjetër, në shumë vende është krijuar pakënaqësi ndaj organizatave ndërkombëtare si OBSH, i dënuar për të qenë shumë i fortë ose, përndryshe, shumë i dobët, dhe fuqia e partive politike që shikojnë interesin kombëtar dhe synojnë pavarësinë produktive (veçanërisht nga Kina) është rritur. A është duke u zhvilluar një proces de-globalizimi?
6) NE NUK U BESOJMË POLITIKANËVE: sipas sondazhit të IPSOS 2021 për profesionet më të besueshme (për të mësuar më shumë), pas Covid-it, mjekët konsiderohen si profesionistët më të besueshëm; nëse shkencëtarët, zakonisht më të besuarit, vazhdojnë të ruajnë një vend të dytë të shkëlqyer, ajo që duhet të na bëjë të mendojmë është pozicioni i politikanëve: në fund të renditjes.
7) NUK PO BËJMË MJAFT PËR TË TRAJTUAR KRIZËN KLIMATIKE: në fillim shpresuam që ulja e emetimeve të CO2 ishte një pasojë pozitive e rastësishme dhe e papritur e krizës shëndetësore; Megjithatë, pak më vonë, u bë e qartë se vitet e ndotjes nuk mund të anuloheshin me disa muaj mbyllje dhe COP26 e mbajtur nëntorin e kaluar në Glasgow, ktheu një pamje mjaft tragjike të së ardhmes klimatike të planetit tonë. Nëse nuk nxitojmë të veprojmë, sfida e radhës e njerëzimit mund të mos jetë për pandeminë e ardhshme, por për mbijetesën e specieve njerëzore në Tokë.
Lexo edhe: Ndryshimet klimatike/ Rreziqet që i kanosen Shqipërisë gjatë vitit 2022, masat që duhen marrë
