Fatura e vendeve europiane për të mbrojtur familjet dhe kompanitë nga rritja e kostove të energjisë ka arritur në gati 800 miliardë euro. Për këtë arsye vendeve iu është kërkuar që të jenë më të shënjestruar në shpenzimet e tyre për të trajtuar krizën energjetike.
Vendet e Bashkimit Europian tashmë kanë rezervuar ose alokuar 681 miliardë euro për përballjen me krizën energjetike, ndërsa Britania ka ndarë 103 miliardë euro dhe Norvegjia 8.1 miliardë euro që nga shtatori 2021, sipas analizës së grupit të ekspertëve Bruegel. Totali prej 792 miliardë eurosh krahasohet me 706 miliardë euro në vlerësimin e fundit të Bruegel në nëntor, ndërsa vendet vazhdojnë gjatë dimrit të përballen me pasojat e ndërprerjes nga ana e Rusisë së shumicës së furnizimeve të saj me gaz për Europën që nga viti 2022.
Gjermania kryesoi klasifikimin e shpenzimeve, duke akorduar afro 270 miliardë euro – një shumë që eklipsoi të gjitha vendet e tjera. Britania, Italia dhe Franca ishin vendet me nshpenzime më të larta, megjithëse secila shpenzoi më pak se 150 miliardë euro. Shumica e shteteve të BE-së shpenzuan një pjesë të kësaj. Duke u nisur nga financimet për frymë, Luksemburgu, Danimarka dhe Gjermania ishin shpenzuesit më të mëdhenj.
Shpenzimet e përcaktuara nga vendet për krizën energjetike janë tani në të njëjtin nivel me fondin e rimëkëmbjes së COVID-19 të BE-së prej 750 miliardë eurosh. I vendosur që në vitin 2020, me Brukselin që mori borxhin e përbashkët dhe ia kaloi atë 27 vendeve anëtare të bllokut për të përballuar pandeminë.
Përditësimi i shpenzimeve të energjisë ndodh në një kohë që vendet po debatojnë rreth propozimeve të BE-së për të zbutur dhe më shumë rregullat e ndihmës shtetërore për projektet e teknologjisë së gjelbër, ndërsa Europa kërkon të konkurrojë me subvencionet në Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Kinë.
Këto plane kanë ngritur shqetësime në disa kryeqytete të BE-së, për faktin se inkurajimi i më shumë ndihme shtetërore do të trazojë tregun e brendshëm të bllokut. Gjermania është përballur me kritika për paketën e saj të madhe të ndihmës energjetike, e cila është shumë më e madhe se çfarë mund të përballojnë vendet e tjera të BE-së. Sipas Bruegel qeveritë e kanë përqendruar pjesën më të madhe të mbështetjes në masa jo të synuara për të frenuar çmimin me pakicë që konsumatorët paguajnë për energjinë, të tilla si ulja e TVSH-së për benzinën ose kufizimet e çmimeve të energjisë me pakicë.
